شهادت می‌دهد حُر؛ عشق تنهاست
در این تنهاترین دَم، سخت زیباست
مگو با خویشتن دیرست و دورست!
درآ از خویش، این سو نورِ نورست
شهادت می‌دهد این خونِ جاری
اگر آزاده باشی، رستگاری
سرانجامِ دل عاشق بهار است
چه پایان خوشی در انتظار است
خیابان در خیابان داغ جاری‌ست
زمین و آسمان در سوگواری‌ست
بخوان، ای نوحه‌خوان! از داغ زهرا
که تاراج خزان شد باغ زهرا
قسم می‌خوردم به آن سردارِ بی‌سر
که از خونش شده کوثر معطّر
قسم خوردم به آن دست بریده
که دنیا مثلِ او هرگز ندیده
بیا، بشنو نوای نینوا را
بسوز اسطوره‌ها، افسانه‌ها را
حقیقت نیست در آواز آنان
طریقت نیست در پروازِ آنان
حسین و اختیار ننگ؟ ... هیهات!
تبسُّم در غبارِ ننگ؟ ... هیهات!
ستم را یاوری کردن تباهی‌ست
ستمکاری سیاهی، روسیاهی‌ست
شهادت می‌دهد حُر؛ عشق تنهاست
در این تنهاترین دَم، سخت زیباست
مگو با خویشتن دیرست و دورست!
درآ از خویش، این سو نورِ نورست
شهادت می‌دهد این خونِ جاری
اگر آزاده باشی، رستگاری
سرانجامِ دل عاشق بهار است
چه پایان خوشی در انتظار است
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
