کربلا لبریز عطر یاس شد
نوبت جانبازی عباس شد
بازوانش مرگ را بی‌تاب کرد
تیغ‌های تشنه را سیراب کرد
تاکنون عباس‌ها را دیده‌ای
بوسه‌ای از دست آنها چیده‌ای
بنگر این مستان آتش خورده را
بازوان تیر و ترکش خورده را
ای صبا از ما بگو با کربلا
ای نماز ما به خاکت مبتلا
تا به کی دور از تو در خود سوختن
چشم بر راه نسیمت دوختن
یا جنون کن راه خود را باز کن
یا مرا آمادۀ پرواز کن
بر سر نی زلف ما را تاب ده
ماهیان را رخصت گرداب ده
آنچنان کن تا نماند بر زمین
از وجودم غیر آهی آتشین
من نمیدانم که در روز نبرد
داغ اکبر با دل لیلا چه کرد
یاد کن از آفتاب نیمروز
یک دو رکعت در غم اکبر بسوز
آه! از آن ساعت که طفل تشنهلب
لب گشود از خنده در اوج طلب
بلبلان چَهچَه ز ماتم میزنند
روز و شب از کربلا، دم میزنند
دل من فدای دو دست اباالفضل
به قربان چشمان مست اباالفضل
ربود از همه ساقیان گوی سبقت
به چوگان دل، ناز شست اباالفضل
محرم ماه الفت با جنون است
چراغ کوچههایش بوی خون است
محرم حرمت خون است و خنجر
تلاطم میکند حنجربه حنجر
کربلا لبریز عطر یاس شد
نوبت جانبازی عباس شد
بازوانش مرگ را بی‌تاب کرد
تیغ‌های تشنه را سیراب کرد
تاکنون عباس‌ها را دیده‌ای
بوسه‌ای از دست آنها چیده‌ای
بنگر این مستان آتش خورده را
بازوان تیر و ترکش خورده را
ای صبا از ما بگو با کربلا
ای نماز ما به خاکت مبتلا
تا به کی دور از تو در خود سوختن
چشم بر راه نسیمت دوختن
یا جنون کن راه خود را باز کن
یا مرا آمادۀ پرواز کن
بر سر نی زلف ما را تاب ده
ماهیان را رخصت گرداب ده
آنچنان کن تا نماند بر زمین
از وجودم غیر آهی آتشین
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
