غم هدیه کن به من که برایم غمت خوش است
ماتم گرفته‌ام، چقدر ماتمت خوش است
ایمان به دست یاری تو دارم و خوشم
پس زخم هدیه کن که مرا مرهمت خوش است
اینجا هزار نکتۀ باریک تر ز موست
روی پل صراط، نخ پرچمت خوش است
شاه و گدا برای تو فرقی نمی‌کند
بازار غم فروختن درهمت خوش است
آدم به کربلا که رسید آه و ناله کرد
با این حدیث خیل بنی آدمت خوش است
روز مادر که می‌رسد همه جا
می‌شود غرق هدیه و لبخند
همه فامیل سعی شان این است
توی یک خانه دور هم باشند
در این چله نشینی‌ها چهل منزل خطر دیدم
تو ذکری دادی و من هم چهل منزل اثر دیدم
و من با چشم کم سویم به سوی تو نظر کردم
چهل منزل کنار خود تو را دیدم اگر دیدم
کوفه خاری شد و در چشم جهان بین افتاد
اشک مسلم شد و از بام به پایین افتاد
غم عروسی است که در حال طرب می‌آید
و به دامادی چشمان وهب می‌آید
حکم از بالا برایم آمده تب داشتن
کاسۀ چشمی پر و اشک لبالب داشتن
مصحفی دارم ورق‌ها دل٬ زبانم هم قلم
اشک من جاری ست از باب مرکّب داشتن
غم هدیه کن به من که برایم غمت خوش است
ماتم گرفته‌ام، چقدر ماتمت خوش است
ایمان به دست یاری تو دارم و خوشم
پس زخم هدیه کن که مرا مرهمت خوش است
اینجا هزار نکتۀ باریک تر ز موست
روی پل صراط، نخ پرچمت خوش است
شاه و گدا برای تو فرقی نمی‌کند
بازار غم فروختن درهمت خوش است
آدم به کربلا که رسید آه و ناله کرد
با این حدیث خیل بنی آدمت خوش است
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
