گرچه مداحی حیدر کار مخلوقات نیست . . . یکه معشوق خداوند صمد مولا علیست کل خیری منزلت چون گویمت ؟ . . . با کلام هست زهرایی فضیلت گویمت دیگران لایق به جانبازی برایت نیستند !!! . . . چونکه خاک پای زهرای شما هم نیستند !!! زیباترین زیبا تو از جنس خلایق نیستی . . . با نگاه دلربایت در شکار کیستی کار و بار عاشقی با روی تو بالا گرفت . . . با نگاهی چشم و ابرویت هزاران جان گرفت فرشی و عرشی ندارد فرق در نزد شما . . . صید عشق اند و همه غرق تماشای شما بهر مجنون گشتن صد باره رفته طاقتم . . . سجده بر محراب ابرویت تمام طاعتم دلبری چون تو کجا یابم علی . . . ای عجب ! تو بر گدایان خودت عاشق تری شکر میگویم ترا چونکه گدایت گشته ام . . . با تمنای تو من مخلوق و آدم گشته ام از مرام لطف تو دیوانه ای حیران شدم . . . از همین دیوانگی بر شاهیت سائل شدم گر غلط خواهم چرا دل را هوایی میکنی . . . شک ندارم عاقبت حاجت روایم میکنی نیک دانم که سگ خوبی برایت نیستم . . . با وجود این در امید نگاهت زیستم یا علی آدم ترین آدم که باشم باز هم . . . در هوایت یک سگ بی خانه گردم باز هم هشت جنت گر بود ارثیه اجدادی ام . . . در پی دیدار تو آواره ی هر وادی ام خاک بودم کاش تا بوسه به پایت میزدم . . . با قدمهای شما بر عرش گامی میزدم با حقارت طعنه ها بر خاکسارانت زنند . . . غم نباشد روز محشر دست بر سر میزنند عاقلان باشند و دنیایی سیاه . . . عاشقان و مستی از دیدار شاه شاه عالم چون علی عالی اعلی بود . . . با نگاه لطف او دلهای ما دریا بود