نسیم عشق وزیدن گرفت در جان‌ها

بهار نور رسیده پس از زمستان‌ها

خبر دهید به فطرس، سر آمده تبعید

دوباره بال بزن بر فراز میدان‌ها

بگو به مدعیان کرم که چاره کنند

رسیده است کریم تمام دوران‌ها

کسی که ساحل آرامش است و کشتی او

گذر کند به سلامت ز هر چه طوفان‌ها

کسی که قطرۀ اشک عزای او کافی ست

برای چیدن برگ و بساط شیطان‌ها

همان که طفل دبستان روضه‌اش باشد

معلم همۀ رهروان عرفان‌ها

در امتحان «السْت بربکمْ» با عشق

گذاشت هستی خود را به پای پیمان‌ها

کسی که خندۀ نوزاد او به تیر بلا

چه اعتبار رفیعی دهد به قربان‌ها

به جایگاه غلام سیاه او فردا

چه غبطه‌‌ها که نخواهند خورد سلطان‌ها

بگو به هر که غم دل شکستگی دارد

حسین آمده، یعنی کلید درمان‌ها

کلیدْ واژۀ توبه حسین گفتن شد

برای حضرت آدم، برای انسان‌ها

بگو نبی خداوند با دلی اگاه

بگو «احب حسینا» شده احب الله