الشام، همانجا که به ما بد کردند
بی غیرت و بی دین، همگی بی دردند
دروازه، خرابه، کوچه و بزم یزید
هر چه که بگویی سرمان آوردند
یا باقر از فرط غمت افسرده گشتیم
از غصۀ جانسوز تو پژمرده گشتیم
هر شیعه در دل، حجلۀ داغ تو بسته
سنگینى داغت دل ما را شکسته
از عطای فاطمه من مبتلا بر حیدرم
از ازل تا روز محشر ریزه‌خوار این درم
مرتضی خود گفته بابای من مسکین بُود
او بود بابا و زهرای مطهر مادرم
آخر یه روز شیعه برات حرم می‌‌‌سازه
حرم برای تو شه کرم می‌‌‌سازه
آخر برات یه گنبد طلا می‌‌‌سازیم
شبیه گنبد امام رضا می‌‌‌سازیم
الشام، همانجا که به ما بد کردند
بی غیرت و بی دین، همگی بی دردند
دروازه، خرابه، کوچه و بزم یزید
هر چه که بگویی سرمان آوردند
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
