چشم تو از بس که گریه کرد نظر شد
عالم بالا ز گریۀ تو خبر شد
صیغۀ عقد اخوّتت به که خواندند؟
عمر تو مثل مسیح، صرف سفر شد
جای تنت خون تو به اوج فلک رفت
حالت معراج تو به نوع دگر شد
پیر نگشته، خضاب از چه پسندی؟
آب نخورده، لبت برای چه تر شد؟
بانگ خدا محض تو تسلّی شه گشت
حنجرۀ کوچک تو واسطهگر شد
چند فرشته شدند خندۀ تلخت
آن لب خشکیدهات مسیر گذر شد
بر سر دست حسین، یک سر و گردن
سر شدی و عمر چشمهای تو سر شد
اصغر یا اکبر، این اسم مهم نیست
هر چه تجلّی است زیر نور پدر شد
دعای زندهدلان صبح و شام یا حسن است
که موی تیره و روی سپید با حسن است
حسین میشنوم هرچه یاحسن گویم
دو کوه هست ولی کوه بیصدا حسن است
به یاد آن لب شیرین که مصطفی بوسید
ز پا درآورد آخر سرشک شور مرا
یک مصرع است حاصل عمری که داشتم:
یار آمد و گرفت و به بندم کشید و برد
«تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزردۀ گزند مباد»
شنیدهام که گدا موج میزند به درت
سرای جود تو خالی ز مستمند مباد
چشم تو از بس که گریه کرد نظر شد
عالم بالا ز گریۀ تو خبر شد
صیغۀ عقد اخوّتت به که خواندند؟
عمر تو مثل مسیح، صرف سفر شد
جای تنت خون تو به اوج فلک رفت
حالت معراج تو به نوع دگر شد
پیر نگشته، خضاب از چه پسندی؟
آب نخورده، لبت برای چه تر شد؟
بانگ خدا محض تو تسلّی شه گشت
حنجرۀ کوچک تو واسطهگر شد
چند فرشته شدند خندۀ تلخت
آن لب خشکیدهات مسیر گذر شد
بر سر دست حسین، یک سر و گردن
سر شدی و عمر چشمهای تو سر شد
اصغر یا اکبر، این اسم مهم نیست
هر چه تجلّی است زیر نور پدر شد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
