تاج امامت است به روی سر شما

خیل ملائکند به دور و بر شما

قربان چهره‌ات که تجلی مصطفاست

قربان آن صلابت چون حیدر شما

سحر مکه صفای دگری پیدا کرد

ناله سوخته دل‌ها، اثری پیدا کرد

کعبه می‌خواست که دل را ز بتان پاک کند

دید فرزند خلیل و جگری پیدا کرد

برخیز ‌ای جوان! سر خود بر زمین مکش

تو زخم دیده‌ای، پر خود بر زمین مکش

ای مادری‌تر از همه، کم دست و پا بزن

پهلو شبیه مادر خود بر زمین مکش

عده‌ای بی سر و پا دور و برش خندیدند

پاسخ ناله و سوز و جگرش، خندیدند

مادری بود و جوان مرگ شد و آخر کار

همچنان فاطمه بر چشم ترش خندیدند