دوباره وقت غم و وقت عزاست
اربعینِ حضرت خون خداست
پیرهنای مشکی رو در نیارید
قافله هنوز تو راه کربلاست
 

چِل روزه قافله سامون نداره
دیگه پای بچه‌ها جون نداره
چل روزه سر حسین رو نیزه‌ها
غیر موهای پریشون نداره
 

کاروان گریه و اشک و عزا
اومدن تا همه با شور و نوا
مجلس روضه بگیرند کنارِ
قبر خاکی شهید کربلا
 

زخمیه پلکای گریۀ همه
بساط روضه خونی فراهمه
چادر فاطمه خیمۀ عزاست
معجر خاکیّ عمه پرچمه
 

یادی از مادر سادات می‌کنند 
صبوری رو باز هم اثبات می‌کنند
کنار مزار یار تشنه لب
اشک و آه و گریه خیرات می‌کنند
 

چشما بارونی اشک و شبنمه
صداها زخمی بغض و ماتمه
پشت خیمه‌ها رو می‌گرده یکی
یکی هم رفته کنار علقمه
 

دلا غرق غصه‌ای نا تمومه
یکی می‌گه قبر بابا کدومه
آروم آروم با خودش می‌گه رباب

دیگه زیر سایه رفتن حرومه

زیر لب روضۀ لاله می‌خونند
نوحه با نوای ناله می‌خونند
نکنه جا مونده تو خرابه که
همه دارن از سه ساله می‌خونند

اربعین وقف عزای زینبه
بیقرار گریه‌های زینبه
وقت روضه خوندن سر حسین
توی کربلا برای زینبه

داغ لاله می‌چکه از دل اشک
چیه جز خون جگر حاصل اشک

تا قیامت به یاد روز دهم 
می‌شه خاک کربلا محفل اشک