از نگاهت می‌شود فهمید حسی ناب را
کرده پنهان در نگاه تو خدا مهتاب را

قبله‌ام طاق دو ابروی تو، یعنی سال‌هاست
زیر دین خویش برده ابرویت محراب را

روز محشر می‌خورم سوگند که تا وقت مرگ
جز برای تو نگفتم واژۀ ارباب را

هر زمان که آب می‌نوشم، سلامت می‌کنم
مادرم داده است یادم اینچنین آداب را

اربعین، سنی، مسیحی، پا برهنه تا حرم
جمع خواهی کرد دورت جمله احزاب را

لحظه‌ای از غصه‌های روز عاشورای تو
برده از چشمان ما تا روز محشر خواب را

مجلس روضه به پا شد گوشۀ گودال، آه
کعب نی شد تسلیت گو، دختری بی تاب را