مشخصات شعر

ماذنۀ آسمان

 

اگر باد مخالف، کمی امان بدهد  

به نیزه دار بگویم: سری تکان بدهد


به نیزه دار بگویم: که با تکانی نرم  

به ابرهای سر زلف تو، دهان بدهد


و حلقه زلفت، دهان که بگشایند  

به تشنه‌های می‌آلوده، ارغوان بدهد


و ماه آمده تا، با هلال انگشتش  

نشانه‌های سرت را به این و آن بدهد


ستاره، دست به گوش از همیشه بالاتر  

به روی مأذنۀ آسمان، اذان بدهد


ستون نیزۀ تو، ریسمان باریکی است  

که دست‌های زمین را، به آسمان بدهد


به روی نیزه پریشان نموده‌ای شب را  

چو آن شهاب که گاهی، خودی تکان بدهد


روایتی دگر از آفتاب برخیزد
اگر که باد مخالف، کمی امان بدهد

 

ماذنۀ آسمان

 

اگر باد مخالف، کمی امان بدهد  

به نیزه دار بگویم: سری تکان بدهد


به نیزه دار بگویم: که با تکانی نرم  

به ابرهای سر زلف تو، دهان بدهد


و حلقه زلفت، دهان که بگشایند  

به تشنه‌های می‌آلوده، ارغوان بدهد


و ماه آمده تا، با هلال انگشتش  

نشانه‌های سرت را به این و آن بدهد


ستاره، دست به گوش از همیشه بالاتر  

به روی مأذنۀ آسمان، اذان بدهد


ستون نیزۀ تو، ریسمان باریکی است  

که دست‌های زمین را، به آسمان بدهد


به روی نیزه پریشان نموده‌ای شب را  

چو آن شهاب که گاهی، خودی تکان بدهد


روایتی دگر از آفتاب برخیزد
اگر که باد مخالف، کمی امان بدهد

 

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×