عاشق روی توام، رخصت دیدارم بخش

کشتۀ عشق توام، لطفی و احیایم کن

ای حسین!‌ای پسر فاطمه! دریاب مرا

التفاتی کن و، سرشار تمنایم کن

نالۀ تشنه لبان در پی و، دریا در پیش

‌ای عطش، شعله برانگیز و تسلایم کن

تو سر پایی و من، خفته به پیشت عجبا!

عرق شرم مرا، پاک ز سیمایم کن

موج خون می‌چکد از، چشم و سر و بازویم

از دل دجلۀ خون بگذر و پیدایم کن

تا ببوسم قدمت را و ببینم رویت

خاک و خون، پاک ز چشمان و ز لب‌‌هایم کن

حالت عاشق بی دست، تماشا دارد

در تماشاگه عشق آی و، تماشایم کن

ای شهادت من دلسوخته را هم بنواز

تا برم لذت دیدار، مهیایم کن

مادرت فاطمه استاده، که عباس بیا

قابل لطف و پذیرایی زهرایم کن