تمام راه‌ها را با تو عمری همسفر بودم
اگر زن بودم، اما مثل تو مرد خطر بودم
تو را شمشیرهای کینۀ ظهر دهم کشتند
برادر تا برادر داغ بودم، بی پسر بودم
برای کاروان بی چراغ و تشنۀ آبت
چراغ آه بودم، جویبار چشم تر بودم
نهال پایداری کاشتی، بی وقفه باریدم
درخت کینه پروردند، اما من تبر بودم
چهل روز تمامِ کوفه تا شام، از لهیبم سوخت
چهل روز تمام آتشفشانی شعله‌ور بودم
تمام راه را شوق پریدن داشتم، اما
اگر دیر آمدم شرمنده‌ام، بی بال و پر بودم
بلیت ماندن است مانده روی دست‌های من
در این همه مسافر حرم نبود جای من؟
رفیق عازم سفر، فقط «سلام» را ببر
سفارش مریض حضرت امام را ببر
قصدی به جز فدا شدن و سوختن نداشت
جز این اگر که بود نشانی ز من نداشت
آنقدر مرد ساختمش تا در امتحان
یک نهر تشنه بود و غم خویشتن نداشت
به شوق وصل رها کرد خانه و وطنش را
سپس سپرد به شمشیرهای کین بدنش را
هنوز در تب‌وتاب نبرد بود و ملائک
برای فاطمه بردند بوی پیرهنش را
کسی که بوسه زده بر گلوی این تن بی‌سر
کجاست تا که ببیند عزیز بی کفنش را
دوباره مادرم آورده است پیرهنم را
همان‌که چند محرّم گریسته است تنم را
فضای کوچه پر از عطر سیب و نم نم باران
صدای نوحۀ مدّاح بود و شام غریبان
تمام راه‌ها را با تو عمری همسفر بودم
اگر زن بودم، اما مثل تو مرد خطر بودم
تو را شمشیرهای کینۀ ظهر دهم کشتند
برادر تا برادر داغ بودم، بی پسر بودم
برای کاروان بی چراغ و تشنۀ آبت
چراغ آه بودم، جویبار چشم تر بودم
نهال پایداری کاشتی، بی وقفه باریدم
درخت کینه پروردند، اما من تبر بودم
چهل روز تمامِ کوفه تا شام، از لهیبم سوخت
چهل روز تمام آتشفشانی شعله‌ور بودم
تمام راه را شوق پریدن داشتم، اما
اگر دیر آمدم شرمنده‌ام، بی بال و پر بودم
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
