به خاک کربلا تا پا نهادم با سر افتادم
در این دریاى غم دردا! که بار دیگر افتادم
سرت در این سفر با ما به هر جا کرد همراهى
به یاد آن سر خونین به خاکت با سر افتادم
فتادم بر سر قبرت به یاد روز تودیعت
که من برخاستم از جان و بر آن پیکر افتادم
چو دیدم زخم فرق اکبرت، یاد پدر کردم
گلویت را چو بوسیدم، به یاد مادر افتادم
چه گویم از سر ببریده‌ات وآن خواندن قرآن؟
تو قرآن خواندى و من در غمى سوزانتر افتادم
تو می‌کردى هدایت، خلق را و سنگ می‌خوردى
از این حالت به یاد جدّمان پیغمبر افتادم
خدا گوید که وقت خواندن قرآن، خموشى بِه
ز قرآن خواندنت از خطبه خواندن دیگر افتادم
حسینم! بر «مؤیّد» باز کن درهاى رحمت را
که می‌گوید به امیدى به خاک این در افتادم
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
به خاک کربلا تا پا نهادم با سر افتادم
در این دریاى غم دردا! که بار دیگر افتادم
سرت در این سفر با ما به هر جا کرد همراهى
به یاد آن سر خونین به خاکت با سر افتادم
فتادم بر سر قبرت به یاد روز تودیعت
که من برخاستم از جان و بر آن پیکر افتادم
چو دیدم زخم فرق اکبرت، یاد پدر کردم
گلویت را چو بوسیدم، به یاد مادر افتادم
چه گویم از سر ببریده‌ات وآن خواندن قرآن؟
تو قرآن خواندى و من در غمى سوزانتر افتادم
تو می‌کردى هدایت، خلق را و سنگ می‌خوردى
از این حالت به یاد جدّمان پیغمبر افتادم
خدا گوید که وقت خواندن قرآن، خموشى بِه
ز قرآن خواندنت از خطبه خواندن دیگر افتادم
حسینم! بر «مؤیّد» باز کن درهاى رحمت را
که می‌گوید به امیدى به خاک این در افتادم
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
