در صف کرببلا جان جهان را کشتند
سبب خلقت پیدا و نهان را کشتند
یک جهان اهرمن از کین به هواى زر و سیم
جمع گردیده، سلیمان زمان را کشتند
مردمى سفله و نامرد به دستور یزید
روح مردانگى و عدل و امان را کشتند
گردباد ستم انگیخته از هر طرفى
شمع پرتوفکن کون و مکان را کشتند
ره باطل بگزیدند و به نیرنگ و ستم
آن ز حق بی‌خبران، حق‌طلبان را کشتند
قامت پیر فلک خم شد از این داغ گران
که على‌اکبر و عبّاس جوان را کشتند
آه از آن قوم مسلمان که پى خواهش نفس
پسر دختر پیغمبرشان را کشتند!
عالمى سوخت از این غم که در آغوش پدر
کودک تشنه‌ی بیتاب و توان را کشتند
حرم محترمش را به اسارت بردند
بعد از آنی که همه پیر و جوان را کشتند
دلش آغشته به خون است «مؤیّد» زین غم
که به صحراى بلا، جان جهان را کشتند
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
در صف کرببلا جان جهان را کشتند
سبب خلقت پیدا و نهان را کشتند
یک جهان اهرمن از کین به هواى زر و سیم
جمع گردیده، سلیمان زمان را کشتند
مردمى سفله و نامرد به دستور یزید
روح مردانگى و عدل و امان را کشتند
گردباد ستم انگیخته از هر طرفى
شمع پرتوفکن کون و مکان را کشتند
ره باطل بگزیدند و به نیرنگ و ستم
آن ز حق بی‌خبران، حق‌طلبان را کشتند
قامت پیر فلک خم شد از این داغ گران
که على‌اکبر و عبّاس جوان را کشتند
آه از آن قوم مسلمان که پى خواهش نفس
پسر دختر پیغمبرشان را کشتند!
عالمى سوخت از این غم که در آغوش پدر
کودک تشنه‌ی بیتاب و توان را کشتند
حرم محترمش را به اسارت بردند
بعد از آنی که همه پیر و جوان را کشتند
دلش آغشته به خون است «مؤیّد» زین غم
که به صحراى بلا، جان جهان را کشتند
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
