بانو! غزل سروده‌ام امشب برای تو
احساس شاعرانۀ من هم، فدای تو!
فرزند بوتراب و گل یاس احمدی
دنیا، فدای این همه قدر و بهای تو!
با عین و شین و قاف سرودی که خواهری
پس آفریده زینب دیگر، خدای تو
ای آشنای لحظۀ پر سوز کربلا!
آتش زده به جان همه، خطبه‌های تو
مانند خطبه‌های پر از نغز حیدری
گشته پدر به شام بلا، مقتدای تو
لب تر کن؛ از قصیدۀ کرب و بلا بگو
تا صد غزل نوشته شود در رثای تو
بانو! غزل سروده‌ام امشب برای تو
احساس شاعرانۀ من هم، فدای تو!
فرزند بوتراب و گل یاس احمدی
دنیا، فدای این همه قدر و بهای تو!
با عین و شین و قاف سرودی که خواهری
پس آفریده زینب دیگر، خدای تو
ای آشنای لحظۀ پر سوز کربلا!
آتش زده به جان همه، خطبه‌های تو
مانند خطبه‌های پر از نغز حیدری
گشته پدر به شام بلا، مقتدای تو
لب تر کن؛ از قصیدۀ کرب و بلا بگو
تا صد غزل نوشته شود در رثای تو
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
