پنهان ز دیده‌هایی و پیدا نمی‌شوی
ای آخرین بهار! شکوفا نمی‌شوی؟
دل‌های ما سراچۀ هر چیز غیر توست
بیهوده نیست در دل ما جا نمی‌شوی
راحت‌طلب شدیم و به خود هم نیامدیم
حق داشتی مجیب دعاها نمی‌شوی
ما را به حال خود مگذار ای طبیب حُسن
از حال و روز ما ز چه جویا نمی‌شوی؟
ای همدم قبیلۀ سربندهای سرخ
یکبار همنشین من آیا نمی‌شوی؟
جمعه به جمعه می‌گذرد بی‌خیال تو
آماده نیستیم و هویدا نمی‌شوی
هر سائلی که سائل رویت نمی‌شود
بر هر ز پا فتاده که آقا نمی‌شوی
شـب‌های جمعـه در حرم جد اطهـرت
تا صبح گریه می‌کنی و پا نمی‌شوی
ای کردگار حُسن، عزیز خدا بیا
از بهر انتقام شه کربلا بیا
به دریا رود آب جویی که داریم
به می میرسد این سبویی که داریم
میسّر نگردد به بال «وبالی»
هوای پریدن به کویی که داریم
ای واسط فیض دو سرا! آجرکالله
وی حجّت حق، صاحب عزا! آجرکالله
با نالۀ زهراست عجین سوز صدایت
همنالۀ امّالنّجبا! آجرکالله
اینجا رسیدهام که مرا مبتلا کنی
بر حال و روز نائب خود چشم وا کنی
ای دلبر غریب، مبادا که لحظهای
بر وعدههای کوفیشان اعتنا کنی
یک کاروان دل، همره دلبر رسیده
زینب بیا که منزل آخر رسیده
یاران فرود آئید، این وادی طور است
وعده ز سوی حضرت داور رسیده
پنهان ز دیده‌هایی و پیدا نمی‌شوی
ای آخرین بهار! شکوفا نمی‌شوی؟
دل‌های ما سراچۀ هر چیز غیر توست
بیهوده نیست در دل ما جا نمی‌شوی
راحت‌طلب شدیم و به خود هم نیامدیم
حق داشتی مجیب دعاها نمی‌شوی
ما را به حال خود مگذار ای طبیب حُسن
از حال و روز ما ز چه جویا نمی‌شوی؟
ای همدم قبیلۀ سربندهای سرخ
یکبار همنشین من آیا نمی‌شوی؟
جمعه به جمعه می‌گذرد بی‌خیال تو
آماده نیستیم و هویدا نمی‌شوی
هر سائلی که سائل رویت نمی‌شود
بر هر ز پا فتاده که آقا نمی‌شوی
شـب‌های جمعـه در حرم جد اطهـرت
تا صبح گریه می‌کنی و پا نمی‌شوی
ای کردگار حُسن، عزیز خدا بیا
از بهر انتقام شه کربلا بیا
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
