شدی شهید که غربت عیار داشته باشد
مدینه بعد تو شب‌های تار داشته باشد
سه آیه‌ات حسن و زینب و حسین شد اما
نشد که آخر کوثر چهار داشته باشد
چهل نفر وسط کوچه آه فکر نکردند
علی به خانه زنی باردار داشته باشد
چهل نفر همه مست سقیفه‌اند و مولا
به یاری از چه کسی انتظار داشته باشد
گمان نمی‌کنم این‌سان که در شکسته به دیوار
به کوچه فاطمه راه فرار داشته باشد
شفاعتم نکنی در حضور مرگ خوشم که
به احترام تو قبرم فشار داشته باشد
نه در حدود مدینه‌ست نه به سینه نگردید
مگر که می‌شود که این زن مزار داشته باشد؟
تو آمدی زمین و زمان بیقرار شد
توحید در نهایت خود آشکار شد
با روی کار آمدن رویت، آفتاب؛
از کار سروری جهان برکنار شد
دوتا بازو به دنیا آمده، نامش اباالفضل است
دوتا ابرو که وقت رزم، پیغامش اباالفضل است
به وقت رزم قاسم از رجز‌های علی اکبر
اگر وامی گرفته، ضامن وامش اباالفضل است
اگر در خاک آذربایجان، جانان اباالفضل است
دلیل جان به اسم شهر زنجان، جان ابالفضل است
ستون خیمۀ کرب و بلا در باد و در طوفان
نمی‌افتد یقین تا تکیه‌گاه آن اباالفضل است
نه اینکه سر بزند ماهتاب از دستش
على ست، سرزده یک آفتاب از دستش
براى ثبت نگین عقیق عباسى
على ست ساخته امشب رکاب از دستش
شدی شهید که غربت عیار داشته باشد
مدینه بعد تو شب‌های تار داشته باشد
سه آیه‌ات حسن و زینب و حسین شد اما
نشد که آخر کوثر چهار داشته باشد
چهل نفر وسط کوچه آه فکر نکردند
علی به خانه زنی باردار داشته باشد
چهل نفر همه مست سقیفه‌اند و مولا
به یاری از چه کسی انتظار داشته باشد
گمان نمی‌کنم این‌سان که در شکسته به دیوار
به کوچه فاطمه راه فرار داشته باشد
شفاعتم نکنی در حضور مرگ خوشم که
به احترام تو قبرم فشار داشته باشد
نه در حدود مدینه‌ست نه به سینه نگردید
مگر که می‌شود که این زن مزار داشته باشد؟
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
