ای تمام هستیَم بادا فدایت یا حسین

شکر حق دارم به دل مهر و ولایت یا حسین

لطف و احسانت گدا را حاتم طایی کند

ای دو عالم بر سر خوان عطایت یا حسین

ناز می‌باید کند بر پادشاهان، سائلت

شاهِ شاهان شد هر آنکس شد گدایت یا حسین

در جوانی عاشق دلداده می‌گردند همه

من که از طفلی دلم شد مبتلایت یا حسین

گر که عمری نوکری کردم به زیر پرچمت

مادرم کرده مرا نذر عزایت یا حسین

در زمین تنها نه بزم ماتمت، در عرش هم

بزم غم برپا نموده حق برایت یا حسین

روضه خوانت زینب و گریه کنت جن و ملک

مادرت زهرا بوَد صاحب عزایت یا حسین

گو که آیا کربلایت قطعه‌ای از جنت است

یا بهشت است قطعه‌ای از کربلایت یا حسین

کاش می‌شد با نگاهت من کبوتر می‌شدم

تا کنم پرواز در صحن و سرایت یا حسین

گرچه دوریم از تو و کرببلای تو ولی

کربلای ما بود بزم عزایت یا حسین