بسوز ای دل سوزان! به ساز عاشورا
بساز با غم سوز و گداز عاشورا
ببر نیاز و بگو راز خویش را به حسین
که هست قبله‌ی راز و نیاز عاشورا
از حسین است پایدار، نماز
وز قیام وى استوار، نماز
نخل سرسبز نهضت او راست
آب از خون و برگ و بار، نماز
شاه گفتا با «زهیر» و با «سعید»:
باید اکنون پیش رویم ایستید
تا صلات خوف بنْمایم ادا
هم شما را اجر باشد با خدا
آب فرات! موج مزن، پیش روی من
رفتیم و مانْد بر دل تو، آرزوی من
آب فرات! در شکن پیچ و تاب تو
افتاده عکسِ موجِ پریشانِ موی من
جهان در ازدحام بوی سیب است
نمازِ ظهر عاشورا عجیب است
هوای تیرباران است، برخیز!
به بوی سیب، بوی گُل درآویز!
با زخم چه طعنه‌ها به شمشیر زدی
مردانه به قلب آن همه تیر زدی
بر هرچه که هست در نماز آخر
یک مرتبه هفتاد و دو تکبیر زدی
جان بر کف و سرفراز، می‌جنگد سرخ
وارسته و بی نیاز، می‌جنگد سرخ
این مـــــرد؛ به سمت قبلۀ عاشورا
بــــــا اسلحۀ نمــاز، می‌جنگد سرخ
اگر چه غربت از این آسمان نخواهد رفت
بدون اذن تو تیر از کمان نخواهد رفت
همین که ظهر شود، گوش‌ها به سوی لبی
به‌جز ترانۀ پاک اذان نخواهد رفت
جنون گل می‌نماید تا بمانی شعله‌ور در خون
گلستانی بگردی در جهانی شعله‌ور در خون
زمین و آسمان تا حال می‌لرزند از آن روز
که بر پا کرده‌ای آتشفشانی شعله‌ور در خون
عَلَم‌های عزا برپاست در دل
فغان و اشک و واویلاست در دل
میان تیر و خون قامت به قامت
نماز ظهر عاشوراست در دل
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
