عهدی شکسته شد، غم آن ماجرا که هست

من کنت را غدیر نخواندی، منا که هست

پیمان ببند، فرصت قالو بلی که هست

«باشد علی خدا نه، ولی ناخدا که هست

بعد از خدا، بزرگ همه ماسوا که هست»

دل سپردم به مهر مهرویی

گرچه آلود‌ه‌ای خرابم من

عرش اعلی اگر شود جایم

خاک راه ابوترابم من

گاه شد مظهر خدا و گاه شد مظهر علی

من علی را در خدا دیدم، خدا را در علی

روز اول از خودش یک نور واحد خلق کرد

نیم آن شد مصطفی و نیمۀ دیگر علی

هم دلبر و دلاور و دلدار، مرتضی

هم سرور و سرآمد و سردار، مرتضی

هم دیده‌ای ست در و گهر بار مرتضی

هم سینه‌ای ست مخزن الاسرار مرتضی

در چنتۀ دل هرچه می‌شد عشق، روکرد

ظرف دل ما را بلورین چون سبو کرد

این لطف معشوقانۀ آقای ما بود

با عاشقی ناچیز میل گفتگو کرد

شاهنشه اریکۀ قدرت اباالحسن

اسطورۀ صلابت و غیرت اباالحسن

یا والی الولی، ید حق، بندۀ خلف

یا مظهر العجایب عالم، شه نجف

وقت شفای عاجل من شد، دوا بس است

یک ذره خاک پات، برای شفا بس است

سائل رسیده است، به وقت رکوع تو

انگشترت برای غنای گدا بس است

بسم حق، بسم محمد، بسم سلطان نجف

سینه‌ام آتش گرفت از داغ هجران نجف

تشنه‌ام من، تشنۀ خورشید تابان نجف

«گر زبانزد هست گرمای بیابان نجف

می‌‌دمد خورشید از چاک گریبان نجف»

گیرم هزار کعبه خدا خلق می‌‌نمود

چنگی به دل نمی‌زد اگر مرتضی نبود

شایسته است رو به نجف، عاشق علی

شب را سحر کند همه در حالت سجود

علی کیست؟ ذوالفضل والامتنان

علی کیست؟ ذوالحکمه والبیان

علی کیست؟ آیینه ذوالجلال

علی کیست؟ ذوالرأفه و الامان

دستان تو حالا شده بالاترین دست

جبریل بوسه می‌‌زند بر اینچنین دست

خلق ازل، کار ابد، بر عهدۀ توست

ای اولین دست خدا،‌ ای آخرین دست

امروز روز عید خدا، روز یا علی است

نقل دهان خلق و کلام خدا علی است

فریاد جنّ و انس و ملک یکصدا علی است

جبریل را ترانۀ یا مرتضی علی است