به نام قبلۀ ایرانیان، به نام حرم

به نام خادم و جاروکش و غلام حرم

به نام پنجره فولاد و لطف بسیارش

به نام این همه خیر علی الدوام حرم

ماه را در شب هجران برسانید فقط

مژده‌ای در دل طوفان برسانید فقط

به کویری که ندیده است به خود برگ و بری

خبر از بارش باران برسانید فقط

درد دل ما بی تو فراوان شده آقا

دل‌ها همه امروز پریشان شده آقا

بد می‌‌‌گذرد زندگی مردم دنیا

بی تو همۀ سال، زمستان شده آقا

به نام آنکه به ما داد، درس ایمان را

همان که زندگی‌اش زنده کرد انسان را

همان که بر همگان درس عاشقی آموخت

ز دست لیلی و مجنون گرفت میدان را

شد با تو عوض حال و هوایم مادر کردی همه شب دعا برایم مادر

تا دست به دامن حسینت هستم عید است تمام لحظه‌هایم مادر

ذکر خیر تو شد و فطرست اینجا آمد نوکری گفت حسین، حال دلم جا آمد

باز هم بوی خوش تربت اعلی آمد رفت در دست تو این دست که بالا آمد باز در حق گرفتار محبت کردی آمدم نه تو مرا سوی خودت آوردی

خوب و بد پشت سر قافله راه افتاده هر که شد عاشق این سلسله، راه افتاده

نا مسلمان و مسلمان به حرم می‌آیند هر زن و مرد ز هر فاصله راه افتاده

ناگهان دور و بر شیر حرم غوغا شد

سر ذبح قمر هاشمیون دعوا شد

دشمنان هلهله کردند همین که افتاد

سند غارت اموال حرم امضا شد

خون دل خوردن شده هر روز، کار مجتبی

هم غریب هم آشنا برده قرار مجتبی

قصۀ مظلومی مولا رسیده بر حسن

آه شد با بی کسی طی روزگار مجتبی

نیمه‌شب بود که درهای اجابت وا شد

یوسف گمشدۀ دخترکی پیدا شد

آنکه همراه سخن‌هاش همه لکنت بود

چون که چشمش به پدر خورد زبانش وا شد

ما گدایان قم و شهر خراسان هستیم

عاشق و در به در و بی سر و سامان هستیم

خاک زیر قدم ذریۀ زهراییم

نسل در نسل همه نایب سلمان هستیم

نوکر حلقه به گوشیم و اسیر حسنیم

گره کور نداریم فقیر حسنیم

نسل در نسل همه خاک مسیر حسنیم 

کشته و مردۀ فرزند صغیر حسنیم