همون‌هایی که خون کردن دل ناشاد مولا رو

لب تشنه جدا کردن سر داماد مولا رو

بازم این کوفیا حقّ و به حق، نشناختن و رفتن

تن مهمون رو از رو بام، زمین انداختن و رفتن

آغاز کردم شعر خود را با اباالفضل اذن ورودم در غزل شد یا اباالفضل

هر مشکلی از دید من سهل است تا هست مشکل گشای مردم دنیا اباالفضل

روی صحفه، قلم نوشت حسین پشت هم پشت هم نوشت حسین

تا که از کنج خانه راه افتاد اشک چشم ترم نوشت حسین

هرکس که حسّ و حال مرا درک می‌‌کند این سوز بی زوال مرا درک می‌‌کند

کعبه که قرن‌هاست سیه پوش این عزاست رنگ سیاه شال مرا درک می‌‌کند

همین که بوی تو را با خودش بیارد باد به خاک پات می‌افتیم، هرچه بادا باد

هزار مرتبه ممنون چشم مست توأیم از اینکه قرعۀ مستی به نام ما افتاد

به دام حلقۀ مویت چنان اسیر شدیم که هیچ وقت نخواهیم شد از آن آزاد

یک گوشۀ بقیع کنار چهار قبر مشغول گریه زاری و سرگرم مرثیه لا تَدْعُونّی‌ات زده آتش به قلب‌ها ای بهترین ادامۀ زهرای مرضیه

چگونه پلک ترت میل خواب داشته باشد؟ اگر برادر تو درد آب داشته باشد

تو خواهری و برای گلوی نازک اصغر طبیعی است دلت اضطراب داشته باشد