در آشیانه، مرغ آمینی پرش ریخت

گرم نیایش بود و دشمن بر سرش ریخت

در کوچه با پای برهنه، دست بسته

آهی کشید و روضه از چشم ترش ریخت

صدای هلهله‌ای عاشقانه می‌آید

صدای پای تغزل، ترانه می‌آید

بهشت خنده کنان، این میانه می‌آید

خدا به شوق در این آستانه می‌آید

حدیث وصل دو دریا عجب شنیدنی است

عروسی علی و فاطمه چه دیدنی است

شب وصل است و باد می‌آید

دل غزلخوان و شاد می‌آید

صوت نقّارۀ شما باز از

سمت باب الجواد می‌آید

کسی می‌آید از بالا، کسی می‌آید از برتر

کسی می‌آید از فردوس و از عرش کرم پرور

کسی می‌آید از لوح و قلم، از کرسی و منبر

کسی که جنسش از جنس سبو و ساقی و ساغر

ابتدای حرم، امام رضا

انتهای حرم، امام رضا

بین صحن و رواق و توی حیاط

همه جای حرم، امام رضا

سلام ‌ای ماه خوبی‌ها!

سلام ‌ای هشتمین سکوی معراج بشر تا عالم بالا. امام مهربان آقا، علی، موسی الرضای ما.

ملک دلم همین که به نام حسین شد

عبدی گناهکار غلام حسین شد

آرامشی نداشت وجودم به هیچ وجه

تا که به اذن فاطمه رام حسین شد

در آشیانه، مرغ آمینی پرش ریخت

گرم نیایش بود و دشمن بر سرش ریخت

در کوچه با پای برهنه، دست بسته

آهی کشید و روضه از چشم ترش ریخت

شکر حق شیعه‌ایم و معتقدیم

شیعگی جز مرام صادق نیست

به خدا شیعه نیست آنکه مدام

خاکبوس امام صادق نیست

صحبت از عاشقی و عشق جگر می‌خواهد

دم زدن از لب معشوق شکر می‌خواهد

بال در بال ملک دور ملک چرخ زدن

نظر حضرت حق، همّت پر می‌خواهد

در بند کسی باش که در بند حسین است

گلواژۀ لب‌هاش شکرخند حسین است

آنکس که گلت را به یکی «فاطمه» گفتن

آدم بنموده است هنرمند، حسین است

دستی از معجزه سرشار تویی یا عباس

قمر حیدر کرار تویی یا عباس

به همان نهر که طوف تو نموده است قسم

کعبۀ گنبد دوار تویی یا عباس