امام علی (ع) در شب بیست و یکم ماه رمضان و کمی پیش از شهادت، اهل بیت خود را گردآورده و ایشان را در مورد موضوعات سفارش کردند که مهمترین آنها سفارش به عباس (ع) در حمایت و همراهی از برادرش امام حسین (ع) بود.

در طول مدت امامت امام حسن (ع) پس از شهادت امام علی (ع) به جهت خدعه و نیرنگی که بلافصل از سوی معاویه به وجود می آمد، جامعه مسلمین دچار تفرقه آرا  و سلایق و در نهایت دو دستگی شده بود با این حال امام حسین (ع)، در کنار برادر خویش مانده و مطیع اوامر ایشان بودند.

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمود طباطبایی با اشاره به خصوصیت‌های بارز اخلاقی امام حسین (ع) در احترام به برادرشان امام حسن (ع)، خانواده‌ و خیرخواهی در قبال اصحاب‌شان گفت: معصومین (ع) از نوری واحد هستند و طبیعی است که ایشان این خصایص را از جد بزرگوارشان؛ پیامبر (ص) دریافت کرده باشند.

در بررسی برهه‌ای از تاریخ زندگی امام حسن (ع) و امام حسین (ع) شاهد پذیرش هدایا و پول‌هایی از جانب ایشان هستیم که از سوی معاویه فرستاده شده است که این خود شائبه‌ای را ایجاد می‌کند مبنی بر اینکه چنین رفتاری شاید تأیید موضع و حکومت معاویه باشد که البته این امر خلاف واقع است.

علاوه بر پایبندی امام حسین (ع) به مفاد صلح‌نامه امام حسن (ع) با معاویه، ایشان به دلایلی از رویارویی، قیام و جنگ علیه معاویه پرهیز می‌کردند هر چند که با نگارش نامه‌هایی ماهیت حکومت او را زیر سؤال می‌بردند.

براساس کتاب «غدیر در سیره امام حسن (ع)» فرازی از دعایی که ایشان در مواجهه با سختی و مخاطرات و بیماری‌ها آن را همواره زمزمه می‌کردند، موجود است.

پس از قبول صلح و پذیرش مفاد آن از سوی امام حسن (ع) و معاویه، در مجلسی معاویه سعی در خفیف جلوه دادن موضع امام حسن (ع) داشت که ایشان با سخنانی شیوا، موجب عجز و ناتوانی معاویه شدند.

در سالروز ارتحال جانسوز پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی (ص) و شهادت سبط اکبرش و دومین ستاره آسمان ولایت و امامت حضرت امام حسن (ع)، کربلای معلی و حرم مطهر حضرت امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) سیاه‌پوش و عزادار است. خادمین حرمین امام حسین (ع) و حضرت قمر بنی هاشم (ع) با پوشیدن جامه سیاه با نوحه خوانی و سینه زنی در سوگ فقدان پیامبر بزرگ اسلام (ص) و امام حسن مجتبی (ع) عزاداری کردند.

عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت در حرم امام حسین‌(ع) با به راه انداختن دسته‌های عزا در غم رحلت پیامبر‌(ص) و سبط اکبرش عزاداری و سوگواری کردند.

حرم مطهر حضرت امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) همزمان با هفتم صفر سالروز شهادت حضرت امام حسن مجتبی (ع) غرق در عزا و ماتم بود.