به گزارش کرب و بلا، امیرحسین مدرس را عموم مردم به عنوان یک مجری بلیغ و توانا در برنامه های تلویزیونی، رادیویی و مراسم فرهنگی و هنری می‌شناسند هر چند که او از مدت‌ها پیش در عرصه موسیقی به ویژه موسیقی آئینی و مذهبی نیز فعالیت داشته و ثمره این فعالیت، خوانندگی آلبوم‌هایی بوده است که اتفاقاً برخی از شاخص‌ترین آنها در زمره آثار موسیقی عاشورایی شناخته می‌شوند و بارزترین این آثار «ماه نی» نام دارد.
اما به نظر می‌رسد موآنست او با دنیای شعر و موسیقی و البته غور و جستجو در آثار شاعران پارسی گو، به ویژه شعرای کلاسیک ایرانی سبب شده است که مدرس به فکر تألیف و تنظیم اثری در حوزه ادبیات بیفتد که بی‌تردید کار مبتکرانه‌ای در حوزه شعر و ارتباط آن با مضامین عاشورایی است.
سال 97 علاقه‌مندان به حوزه شعر و ادب شاهد رونمایی از اثری به نام «جام باقی» به قلم امیرحسین مدرس بودند که در آن ارتباطی مضمونی میان برخی اشعار مفاخر شعر پارسی با رویدادها و روایت‌های عاشورا برقرار شده بود.
مدرس در بیان چگونگی نگارش این کتاب که از سوی انتشارات «ستاک» چاپ و منتشر شد، گفته است: مناسب خوانی و مناسب گویی؛ جرقه اصلی نگارش این کتاب را در ذهن من زد، به این معنی که در محافل گوناگون رسمی و غیر رسمی شاهد بودم که برخی از خطبا و سخنوران که اشرافی به اشعار فاخر ایرانی دارند، متناسب با حال و هوای مجلس و موضوع آن، برخی از این ابیات را به استخدام درآورده و متناسب با حس و حال مستمع، قرائت آن ابیات فتح باب برگزاری آن رویداد می‌شود.
در حقیقت مدرس با بهره گیری از اشعار گوناگون شاعران سعی در برقراری ارتباط موضوعی و مضمونی میان آنها داشته که در این کتاب به شرح و توضیح آن پرداخته است. خود او در این باره گفته است: ممکن است اشعاری که من انتخاب کرده‌ام در ابتدا با واقعه مهمی همچون کربلا ارتباطی نداشته باشد، اما حس و حالی در شعر وجود دارد که می‌تواند ارتباطی میان آن با برهه‌ای از وقایع عاشورایی برقرار کند.
وی چنین ادامه داد که مثلاً برای شام غریبان شعری از صائب تبریزی را انتخاب کردم که خیلی به این قضیه نزدیک بود؛ آنجا که شاعر آورده است؛ ای برق بی‌مروت، پا را شمرده بگذار/ هر خار این بیابان، رزق برهنه پایی‌ست) و یا در مورد حضرت علی‌اصغر(ع) شعری از ادایی اصفهانی برگزیدم به این ترتیب که؛ درخواب شدم لعل توام پیش نظر بود/ بیدار شدم، دیده پر از خون جگر بود، که به نظرم رسید این بیت وصف حال حضرت رباب (س) در فراغ طفل شیرخواره‌اش باشد.
نکته دیگری که بر فخامت این کتاب افزوده است، اینکه به هر حال طیفی از مردم که نوعاً از جمله عشاق و دلدادگان فرهنگ حسینی هستند اگر قرابتی هم با دنیای شعر و ادبیات داشته باشند بیشتر ناظر بر اشعاری است که مستقیم با این رویداد بزرگ تاریخی در ارتباط بوده و مثلاً شاید تنها مراجعه ایشان به اشعار عمان سامانی و یا قرابتی با ابیات دعبل خزاعی باشد و یا این اواخر به مجموعه اشعاری همچون دیوان «ای اشک ها بریزید» حبیب چایچیان (حسان) مراجعه کنند در حالیکه تألیف و تنظیم کتاب‌هایی مبتکرانه همچون «جام باقی» فرصتی را پدید می‌آورد که ایشان با گنجینه شعر و ادب پارسی آشنایی بیشتری به دست آوردند.
