کرب و بلا: پس از آگاه شدن کوفیان از حضور امام حسین (ع) در شهر مکه، نامه های فراوانی مبنی بر دعوت از امام حسین (ع) برای رفتن به کوفه به دست ایشان رسید. امام نیز پاسخ نامه‌ها را نوشتند و توسط «هانی بن هانی» و «مسعود بن عبدالله» برای مردم کوفه ارسال کردند.1
متن نامه امام حسین (ع) به کوفیان بدین شرح بود:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
از طرف حسین بن على به سوى گروه مؤمنین و مسلمین. اما بعد؛ هانى و سعید نامه‌‌هاى شما را نزد من آوردند و آخرین نفر فرستادگان شما بودند که نزد من آمدند. پس از آن که فرستادگان بسیار و مرقومه‌های بی شمار از شمایان به من رسیده بود که می‌گفتید: امامی نداریم، به زودی به نزد ما بیا؛ شاید که حق تعالی ما را به برکت تو، بر حق و هدایت همدل و همراه گرداند، من برادر و پسر عم و شخصى که از اهل‌بیت و مورد وثوق من است یعنى مسلم بن عقیل را بسوى شما می‌فرستم.
اگر مسلم براى من بنویسد که آراء عموم و عقلاء و فضلاء شما متحد شده باشد، همان طور که فرستادگان شما آمدند و نامه‌‌هاى شما را قرائت نمودم من با خواست خدا به زودى به سوى شما می‌آیم. سوگندیاد می‌کنم که هیچ کس را شایستگی امامت امت نیست، مگر آن کسی که در میان مردم به کتاب خدا حکم کند و به عدالت قیام نماید و قدم از جاده مستقیم شریعت مقدّسه بیرون نگذارد و مردم را بر دین حق مستقیم دارد.و السّلام.2
به همراه این نامه‌ها فرستادگان مردم کوفه نیز به مکه آمدند و به محضر سیدالشهدا (ع) نشرف شدند. امام پس از ملاقات با نمایندگان مردم کوقه و استماع درخواست آنان برای پذیرفتن رهبری مبارزه علیه یزید، پسر عموی خود جناب «مسلم بن عقیل» طلبیدند و اور را به عنوان نماینده و نخستین فرستاده خود به همراه «قیس بن مسهر صیداوی» و «عبدالرحمن ارحبی» به کوفه اعزام کردند.
آغاز مأموریت بزرگ
مآموریت جناب مسلم روز پانزدهم رمضان سال 60 آغاز شد. امام پیش از حرکت خطاب به مسلم فرمودند: «من تو را به سوی مردم کوفه می‌فرستم و اینها نامه‌های آنان برای من است. خدا.ند کار تو را آنگونه که دوست دارد و می‌پسندد، تقدیر خواهد کرد. امیدوارم من و تو در رتبه شهدا قرار بگیریم. به برکت باد خدا حرکت کن تا وارد کوفه شوی. وقتی به کوفه رسیدی، در خانه مطمئن‌ترین فرد فرود آی و مردم را به پیروی از من و دوری از خاندان ابوسفیان فرا خوان. چنانچه دیدی مردم بر بیعت با من متحد و هم رأی هستند، این مطلب را به سرعت به من برسان تا بر اساس آن عمل کنم به خواست خداوند متعال.
امام در لحظات آخر مسلم را به سه امر مهم رعایت تقوای الهی، پوشیده نگه داشتن ماموریت و لطف و مدارا با مردم امر کردند. سپس یکدیگر را در آغوش گرفته و گریستند و با هم وداع کردند.3 و بدین گونه ماموریت حساس مسلم آغاز شد.
_____________________________________________________________
پی‌نوشت‌ها:
1- طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص353، شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج2، ص38 / 39 حسین از زبان حشسن، محمد محمدیان، ف 5، ص .131.
2- بحارالانوار، ج44، ص33.
3- الفتوح، ج 5، ص20 / تاریخ طبری، ج 5، ص 247 / تذکره الخواص، ص 217، شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج2، ص38 39.
