به گزارش کرب و بلا، حجتالاسلام والمسلمین حمیدرضا مطهری؛ رئیس پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت (ع) پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی موقعیت شناسی و ایراد سخنان دقیق در خطبه افشاگرانه حضرت زینب (س) علیه دستگاه اموی را از جمله نکات بارز سیره زینبی دانست و گفت: این بانوی بزرگوار متناسب با شرایط روز جامعه و دین سخن گفته و عمل کرده و تهدیدها را نیز تبدیل به فرصت کردهاند.
وی ادامه داد: درک درست از فرصتشناسی و زمان شناسی در سیره حضرت زینب (س) نیاز به بررسی سخنان ایشان در کربلا، کوفه و شام دارد؛ ایشان در برابر بیعدالتی به وجود آمده از سوی سپاه عمر سعد و شامیان به تبیین جایگاه بزرگ خاندان پیامبر (ص) و از آن جمله امام حسین (ع) به عنوان نواده آن حضرت پرداختند.
این پژوهشگر تاریخ اسلامی تصریح کرد: وقتی که آن حضرت وارد کوفه شدند در دو مورد خطابهای تأمل برانگیز ایراد فرمودند؛ یکی در میان کوفیان که آنها را به زنان بافندهای تشبیه میکنند که هر چه رشتهاند را پنبه کرده و در واقع با چنین تعبیری به ماجرای عهدشکنی کوفیان با امام حسین (ع) اشاره دارند که به این واسطه قلب پیامبر اسلام را نیز جریحهدار شده است.
حجتالاسلام مطهری تصریح کرد: در مورد دیگر، مواجه با سخنان آن حضرت در مجلس ابن زیاد هستیم و در پاسخ به ابن زیاد که میپرسد کار خدا را با برادرت چه دیدی؟ ایشان میگویند: جز زیبایی چیزی ندیدم و جالب توجه اینکه حضرت زینب (س) در آن مجلس ابن زیاد را با نام ابن مرجانه خطاب قرار میدهد که این خطاب بسیار تحقیرآمیز است تا جایی که ابن زیاد در همان مجلس فرمان به قتل زینب (س) میدهد که البته با واسطه شدن عدهای او از این تصمم منصرف میشود.
وی افزود: حتی در مجلس یزید، حضرت زینب (س) زمانی که دیدند آن ملعون با چه تبختری به سر مبارک امام حسین (ع) اشاره کرده و می گوید که کاش اجدادم زنده بودند و چنین صحنهای را میدیدند که من چگونه انتقام جنگ بدر را گرفتم، خطاب به او چنین میفرماید که آیا این عدالت است ای فرزند آزادشدگان؟ ادای همین جمله برای یزید گران تمام میشود چرا که پس از فتح مکه توسط پیامبر (ص) ایشان به خانواده ابوسفیان امان میدهند و در حقیقت در شرایطی که ایشان نیز میتوانست رحم و شفقتی با خاندان ابوسفیان نداشته باشند اما این کار را انجام میدهند و اشاره حضرت زینب (س) دقیقاً به همان ماجراست و از این طریق تهدیدی که از ناحیه یزید ممکن بود مؤثر واقع شود و اطرافیان را نیز با خود همراه سازد را تبدیل به یک فرصت برای رسوایی دستگاه اموی کردند.
رئیس پژوهشکده تااریخ و سیره اهل بیت (ع) پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در ادامه تأکید کرد: مدیریت آن حضرت پس از واقعه عاشورا از جمله دیگر وجوه بارز شخصیتی ایشان است. ایشان علیرغم تمامی تألمات اما کاروان کربلا را چنان مدیریت کردند و خود را سپر بلا قرار دادند که نه تنها کاروان پس از واقعه کربلا از هم نپاشید که حتی منسجم تر نیز شد و توانست در آینده تأثیران گوناگونی باقی گذارد.
وی در پایان گفت: حضرت زینب (س) یک اسوه کامل از هر جهت برای جامعه امروز است از نظر مدیریت واقعه، از حیث اخلاقی و خانه داری و ... که می تواند امروزه به عنوان یک راهکار کارگشای زندگی امروز بشری باشد.