انتظار، پیوند عمیقی با عاشورا دارد؛ نمونه بارزش همان روایتی است که گویا در کتاب «دلائل الامامه» هم هست به این مضمون که وقتی امام حسین علیه‌السلام در عصر عاشورا به شهادت نائل آمدند، فرشتگان ـ با دیدن صحنه جان‌گداز گودال قتلگاه ـ لب به گلایه گشودند و صدا به گریه و ناله بلند کردند. خداوند در پاسخشان فرموده باشد که از آنان انتقام خواهم گرفت. آن‌گاه پروردگار، پرده از جلوی چشمان آن‌ها کنار زد و امامان از فرزندان امام حسین (ع) را یکی پس از دیگری به آن‌ها نشان داد. فرشتگان از این منظره، مسرور و شادمان گردیدند و دیدند که یکی از آن بزرگواران، ایستاده و به نماز مشغول است. خداوند فرمود: با این «قائم» (شخص ایستاده) از آنان (قاتلان حسین (ع)) انتقام خواهم گرفت.
اینک نیمه شعبان است و هنوز با گذشت هزار سال و اندی چشم شیعه، منتظِر منتظَر است؛ چشمی که به انتظارِ منتقمِ خونِ «خون خدا»، خون‌بار است و ندای «این الطالب بدم المقتول بکربلا» سر می‌دهد؛ باشد که به زودی از چشم‌انتظاری درآییم.
این سه رباعی با موضوع منتقم کربلا از شاعر معاصر خراسانی، سید رضا مؤید انتخاب شده است:
این دهر کهن، جوانی‌اش آمده است
سرچشمه زندگانی‌اش آمده است
نخلی که به کربلا نشانده است حسین
مهدی پی باغبانی‌اش آمده است
***
فریادگر صلح و صفا می‌آید
آن منتقم خون خدا می‌آید
مهدی که ز پرده پرده تکبیرش
فریاد شهید کربلا می‌آید
***
ای نور تو شمع مشرقین! ادرکنی
وی مهدی ام الحسنین! ادرکنی
یابن‌الحسن! از پای فتادیم بیا
ای منتقم خون حسین! ادرکنی
برای مشاهده بیش از 6500 شعر عاشورایی از بیش از 1100 شاعر می توانید به بخش اشعار سایت کرب و بلا مراجعه کنید.
