در حالی که امام حسین (ع) بر احوال شخصیتی، روانی و تذبذب فکری مردم عراق، آشنایی کامل داشت، بعد از گسیل نامه‌های بی‌شمار مردم عراق برای بیعت و دعوت به سوی عراق، حجت بر امام تمام شده و راهی سرزمین عراق شدند، راهی که منتهی به کربلا شد.