من اگر روضه خوان بودم مقدمه روضه‌ام، روضه حُر بود! روضه را از جایی شروع می‌کردم که مات و مبهوت مانده بود که در جواب امام (ع) چه بگوید؟! چگونه می‌توانست او هم به امام (ع) بگوید:

«مادر تو هم به عزایت بنشیند!»

حتی در تصورش هم نمی‌گنجید که سیده‌ نساء العالمین (س) را در رختِ عزای فرزندش ببیند!