انگار جواد ^(ع) همان‌ محمدی ^(ص) است که گنه‌کاران را می‌بخشد و همان‌علی ^(ع) که انگشترش را زکات می‌دهد و سراسر حسن ^(ع) است در طول زندگی‌اش. انگار جواد همان‌حسینی ^(ع) است که تمام عمرش را وقف خدا می‌کند و از فرزند‌ زهرا ^(س) جز این انتظار نمی‌رود.