قرآن کریم، رسول خدا (ص) را رحمت للعالمین می‌نامد و او را اسوه‌ای برای مردم معرفی می‌کند. رسول خدا (ص)، علاوه بر رحمت و ابراز محبت به عالمیان، خط مشی خود را با دشمنان دین مشخص می‌کردند و بیزاری خود را از راه آنان ابراز می‌نمودند. چنان‌که در طول حیات خویش، افراد مختلفی را به جهت رفتارشان لعنت کردند.

این مقاله، مرتبط با پرونده «دورماندگان از رحمت خداوند؛ پرونده بررسی لعن در مکتب شیعه» است.

سه روز بعد از رحلت پیامبر بدن ایشان توسط امیرالمؤمنین (ع) دفن شد اما هیچ یک از اهل سقیفه برای غسل و دفن حضرت حاضر نشدند. اکثر مردم نیز در دفن پیامبر حاضر نشدند مردم انگار غمی نداشتند جز آنکه مشغول مشاجره در امر خلافت بودند.

اثر زیارت امام حسین (ع) در روح انسان به تذکر منحصر نمی‏‌شود، بلکه در شورانگیزی و ایجاد روحیه انقلابی و دادخواهی نیز تأثیری شگرف دارد زیرا یادآور ستم‌ها و جنایاتی است که بر عترت طاهره نبوی و اهل‌بیت عصمت رفته است و لعن بر قاتلان و ظالمان و دنباله ‏روان آنان است و این نکته مخصوصاً در زیارت سیدالشهدا (ع) بیشتر دیده می‌‏شود.

با بررسی کتاب‌های تفسیر و تاریخ و روایات، روشن می‌شود که این گفتار، به شیعه اختصاص ندارد بلکه می‌تواند گفت: همه محققان مسلمان، از تمام گروه‌های اسلامی بر این مسئله، اتفاق نظر دارند و همه در آثار خود و در تفاسیر بدان اشاره کرده اند ...