لحن و بیانی که در احادیث مربوط به زیارت سیدالشهدا (ع)به‌کاررفته است، بسیار جدی و آمیخته با تأکیدات فراوان است و ضرورت زیارت را درهرحال و همواره مطرح می‌کند، آن را برای یک شیعه و پیرو امام، در حد یک (فریضه) می‌شمارد، ترک آن را بسیار ناپسند می‌داند و هیچ عذر و بهانه و خوف و خطر را مانع از آن به‌حساب نمی‌آورد و به رسمیت نمی‌شناسد.
از انبوه روایات گوناگون، به چند نمونه اشاره می‌کنیم:
امام صادق (ع)در دیدار با یکی از اصحاب برجسته‌اش به نام (ابان بن تغلب)، از وی می‌پرسد: ای ابان:
کی به زیارت قبر امام حسین (ع)رفته‌ای؟
ابان - مدتی است طولانی که به زیارتش نرفته‌ام.
امام - سبحان‌الله...تو از بزرگان و روسای شیعه هستی و درعین‌حال، امام حسین (ع)را رها کرده و به زیارتش نمی‌روی؟...1 امام باقر (ع)از یکی از شیعیان پرسید: فاصله میان شما و حسین (ع)چه قدر است؟
- بیست‌وشش فرسخ (یا: شانزده فرسخ)
- آیا به زیارت قبرش می‌روید؟
- نه!
-چقدر جفا کردید!...2 زیارت حسین (ع)رفتن، یک تکلیف مکتبی برای شیعه او و پیرو مکتب عاشورا است.
بدون پیوند با آن مرقد و مزار، (شیعه بودن) دارای خلل است. این مطلبی است که خود ائمه دین فرموده‌اند. امام صادق (ع)فرمود:
هر کس به زیارت امام حسین (ع)نرود تا بمیرد، درحالی‌که خود را هم شیعه ما بداند، هرگز او شیعه ما نیست؛ و اگر از اهل بهشت هم باشد، او مهمان بهشتیان است:
(من لم یاءت قبرالحسین (ع)و هم یزعم انه لنا شیعه حتی یموت، فلیس هولنا بشیعه و آ ن کان من اهل الجنه فهو ضیفان اهل الجنه)3 امام صادق (ع)در جای دیگر فرمود:
کسی که توانایی زیارت امام حسین علیه‌السلام را داشته باشد ولی زیارت نکند، نسبت به پیامبر اسلام و ائمه(ع)عاق شده است. 4 و نیز، آن حضرت فرموده است:
زیارت حسین بن علی(ع)بر هرکسی که امام حسین(ع) را از سوی خداوند، (امام) می‌داند لازم و واجب است:
(زیاره الحسین‌بن علی واجبه علی کل من یقر للحسین بالاءمامه من آ لله عزوجل.)5 و اینکه: هر که تا هنگام مرگ، به زیارت حسین (ع)نرود، دین و ایمانش نقصان دارد. 6 امام باقر (ع)فرموده است شیعیان ما را به زیارت قبر حسین بن علی دستور بدهید. چراکه زیارت او، بر هر مؤمنی که به (امامت الهی) امام حسین(ع)اقرار دارد، فریضه است. 7 و در سخنی دیگر فرموده است: شیعیان ما را دستور دهید تا حسین (ع)را زیارت کنند. همانا زیارت او عمر را زیاد، رزق را افزون و بدی‌ها را دفع می‌کند و زیارت او، بر هر مؤمنی که به امامت او از سوی خداوند اعتقاد دارد واجب است. 8 گویا بین اعتقاد به امامت و رهبری، با رفتن به زیارت، ملازمه است و زیارت عمل به تعهد و وفای کامل به پیمانی است که بین هر امام و پیروان او برقرار است.
