هارون به امام کاظم علیه‌السلام نامه‌ای می‌نویسد و از امام (ع) تقاضای موعظه می‌کند!
و البته به اندازه‌ی فهم و ادبش! چرا که می‌گوید: «عِظْنِی وَ أَوْجِز مرا موعظه کن و کوتاه بگو . . .»
امام کاظم (ع) در جواب می‌فرمایند: «مَا مِنْ شَیْءٍ تَرَاهُ عَیْنُکَ إِلَّا وَ فِیهِ مَوْعِظَه»
«در هر آنچه چشمانت می‌بیند، موعظه ای هست. [1]»
---------------------------------------------------------------------
هارون وارد مدینه شد و به زیارت قبر پیامبر اکرم صلى‌اللَه‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم رفت.
گروهى با او بودند، هارون جلو ایستاد و با افتخار گفت: «السلام علیک یا رسول اللَّه السلام علیک یا ابن عم
سلام بر تو یا رسول اللَّه، ای پسر عمو!»
موسى بن جعفر (ع) پیش آمد و فرمود:
«السلام علیک یا رسول اللَّه السلام علیک یا ابتاه
سلام بر تو یا رسول اللَّه، سلام بر تو ای پدرجان»
رنگ صورت هارون تغییر کرد و آثار خشم در چهره اش آشکار شد! [2]
-----------------------------------------------------------------
همین دو نمونه کافیست تا آن چه را در مورد کنیه ی آن حضرت آمده است، لمس کنیم که:
«کاظم» یعنی فرو خورنده خشم و به امام کاظم (ع) به خاطر چشم پوشی و گذشت از ستمگران «کاظم» می‌گفتند. [3]
من شنیدم کاظم یعنی کسی که پناه بردن به او باعث خاموش شدن خشم خدا میشود در واقع این یکی از معانی این کنیه برای امام است
درود برشما