مرگ مروان

در این روز در سال 65 ه‍ مروان بن حکم در سن 81 سالگى در دمشق به درکات جحیم شتافت و مدت خلافت او 9 ماه بود.[1]
مروان پسر حکم بن ابى العاص بود و به «وزغ بن وزغ» ملقب گردیده بود. او و پدرش مورد لعن پیامبر (ص) واقع شدند، حتى عایشه به مروان گفت: شهادت می‌دهم که پیامبر (ص) پدرت را لعن کرد در حالی که تو در صلب او بودى.
مروان در عداوت با خدا و پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) خصوصاً امیرالمؤمنین (ع) از زمان عثمان تا آخر ایام خود بسیار کوشید. بعد از آنکه عثمان او و پدرش حکم را از طائف بر خلاف امر پیامبر (ص) به مدینه بازگردانید، خمس افریقیه را به مروان داد و فدک را هم به او واگذار کرد و او را وزیر و کاتب خود قرار داد.
او در ایام خلافت عثمان فتنه‌ها بپا کرد. در جنگ جمل تیرى زد و طلحه را کشت و بعد از فتح هنگامى که اسیر شد حسنین (ع) را شفیع قرار داد و امیرالمؤمنین (ع) او را رها کرد. به حضرت عرض کردند: از او بیعت بگیر. فرمود: همانا دست او دست یهودى است، چه اینکه یهود به مکر و حیله معروف‌اند.
بعد از آنکه مروان به معاویه پیوست هرگاه حکومت شهرى به او داده می‌شد، در ترویج سب امیرالمؤمنین (ع) مُجِدّ و مصرّ بود. او در مدینه هر جمعه بر منبر پیامبر (ص) بالا می‌رفت و در حضور مهاجرین و انصار امیرالمؤمنین (ع) را سب می‌کرد. مروان بعد از هلاک شدن یزید به‌جای وى نشست و همسر او را به عقد خود درآورد و نه ماه خلافت کرد. همسر یزید زهرى در غذاى او ریخت که لال شد و آخر الآمر متکا بر دهان او گذاشت و با کنیزان روى او نشستند تا اینکه در اول ماه رمضان به درک واصل شد.[2]