هنگامى که از اعمال مسجد کوفه فارغ شدى به سوى قبر مسلم بن عقیل رضوان الله تعالى علیه ـ سفیر مخصوص امام حسین (ع) و نخستین شهید از خیل شهیدان کربلا که در کنار مسجد نزد آن قبر شریف مى گویى:
اَلْحَمْدُ للهِ الْمَلِکِ الْحَقِّ الْمُبین، اَلْمُتَصاغِرِ لِعَظَمَتِهِ جَبابِرَهُ الطّاغینَ،
ستایش از آن خدایست که پادشاه برحقّ آشکار، که گردن کشان سرکش در برابر عظمتش کوچک گردند.
اَلْمُعْتَرِفِ بِرُبُوبِیَّتِهِ جَمیعُ اَهْلِ السَّمواتِ وَالاْرَضینَ، اَلْمُقِرِّ بِتَوْحیدِهِ سآئِرُ الْخَلْقِ اَجْمَعینَ،
و آن کس که همه اهل آسمان‌ها و زمین‌ها به پروردگاریش اعتراف دارند و تمامى مخلوقات به یگانگیش اقرار دارند.
وَصَلَّى اللهُ عَلى سَیِّدِ الاْنامِ، وَاَهْلِ بَیْتِهِ الْکِرامِ،
و درود خدا بر آقاى تمامى بشر و خاندان گرامیش
صَلاهً تُقِرُّ بِ‌ها اَعْیُنَهُمْ، وَتُرْغَمُ بِ‌ها اَنْفَ شانِئِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الاْنْسِ اَجْمَعینَ،
درودى که بدان روشن گردانى، دیدگانشان را و بدان بینى تمامی بدگویشان را از جن و انس به خاک بمالى.
سَلامُ اللهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِ، وَسَلامُ مَلائِکَتِهِ الْمُقَرَّبینَ، وَاَنْبِیآئِهِ الْمُرْسَلینَ،
سلام خداى والاى بزرگ و سلام فرشتگان مقرّبش و پیمبران مرسلش
وَ اَئِمَّتِهِ الْمُنْتَجَبینَ، وَعِبادِهِ الصّالِحینَ، وَجَمیعِ الشُّهَدآءِ وَالصِّدّیقینَ،
و پیشوایان برگزیده‌اش و بندگان شایسته‌اش و همه شهیدان و راستگویان
وَالزّاکِیاتُ الطَّیِّباتُ فیـما تَغْتَدى وَتَرُوحُ، عَلَیْکَ یا مُسْلِمَ
و درودهاى پاکیزه و پاک در بامداد و پسین بر تو اى مسلم
بْنَ عَقیلِ بْنِ اَبیطالِب، وَرَحْمَهُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، اَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلاهَ،
بن عقیل بن ابى طالب و برتو باد رحمت خدا و برکاتش. گواهى دهم که براستى تو نماز را به پاداشتى
وَآتَیْتَ الزَّکاهَ، وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَجاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ جِهادِهِ،
تو در یارى حجّت و فرزند حجّت خدا بودی تا اینکه مرگ به سراغت آمدگواهى دهم براى تو به اینکه تسلیم گشتى و وفادارى و خیرخواهى کردى براى یادگار پیغمبر مرسل
و بدادى زکات را و امر کردى به معروف (کار نیک) و نهى کردى از منکر (کار زشت) و جهاد کردى در راه خدا آن طور که شاید
وَقُتِلْتَ عَلى مِنْهاجِ الْمُجاهِدینَ فى سَبیلِهِ، حَتّى لَقیتَ
و کشته شدى بر راه جهادکنندگان در راه خدا تا اینکه خداى عزّوجل را دیدار کردى
اللهَ عَزَّوَجَلَّ، وَ هُوَ عَنْکَ راض، وَاَشْهَدُ اَنَّکَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللهِ، وَبَذَلْتَ
در حالى که او از تو خشنود بود و گواهى دهم که تو براستى وفا کردى به پیمان خدا و جان بدادى
نَفْسَکَ فى نُصْرَهِ حُجَّهِ اللهِ وَابْنِ حُجَّتِهِ، حَتّى اَتیکَ الْیَقینُ،
تو در یارى حجّت و فرزند حجّت خدا بودی تا اینکه مرگ به سراغت آمد
اَشْهَدُ لَکَ بِالتَّسْلیمِ وَالْوَفآءِ وَالنَّصیحَهِ، لِخَلَفِ النَّبِىِّ الْمُرْسَلِ، وَالسِّبْطِ الْمُنْتَجَبِ،
گواهى دهم براى تو به اینکه تسلیم گشتى و وفادارى و خیرخواهى کردى براى یادگار پیغمبر مرسل و آن سبط (نوه) برگزیده‌اش
وَالدَّلیلِ الْعالِمِ، وَالْوَصِىِّ الْمُبَلِّغِ، وَالْمَظْلُومِ الْمُهْتَضَمِ، فَجَزاکَ اللهُ عَنْ رَسُولِهِ وَعَنْ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ،
و راهنماى دانشمند و وصى تبلیغ کننده وآن ستمدیده اى که حقش را پایمال کردند پس خداوند تو را از جانب پیامبرش و امیر مؤمنان پاداش دهد
وَعَنِ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ، اَفْضَلَ الْجَزآءِ بِما
و از جانب حسن و حسین بهترین پاداش‌ها را به خاطر
صَبَرْتَ وَاحْتَسَبْتَ وَاَعَنْتَ، فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ، لَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَکَ، وَلَعَنَ
آن بردبارى و پاداش جویى و کمکى که کردى و چه خوب است خانه سرانجام تو. خدا لعنت کند کسى که تو را کُشت و خدا لعنت کند
اللهُ مَنْ اَمَرَ بِقَتْلِکَ، وَلَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَکَ، وَلَعَنَ اللهُ مَنِ افْتَرى عَلَیْکَ، وَلَعَنَ
کسى که دستور داد به کُشتنت و خدا لعنت کند کسى که به تو ستم کرد و خدا لعنت کند کسى را که بر تو دروغ بست و خدا لعنت
اللهُ مَنْ جَهِلَ حَقَّکَ، وَاسْتَخَفَّ بِحُرْمَتِکَ، وَلَعَنَ اللهُ مَنْ بایَعَکَ وَ غَشَّکَ،
کند کسى که نادانى کرد در حقّ تو و حرمت تو را سبک شمرد و خدا لعنت کند کسى که با تو بیعت کرد و فریبت داد.
وَخَذَلَکَ وَاَسْلَمَکَ، وَمَنْ اَلَبَّ عَلَیْکَ وَ لَمْ یُعِنْکَ، اَلْحَمْدُللهِِ الَّذى جَعَلَ
و دست از یاریت برداشته تو را تسلیم دشمن کرد و آنکه دشمن را بر علیه تو شوراند و کمکت نکرد ستایش خدایى را که
النّارَ مَثْویهُمْ، وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ، اَشْهَدُ اَنَّکَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً، وَاَنَّ اللهَ
دوزخ را جایگاه ایشان قرار داد و بد جایگاهى است براى واردین. گواهى دهم که براستى تو مظلوم کشته شدى و حتماً خداوند
مُنْجِزٌ لَکُمْ ما وَعَدَکُمْ، جِئْتُکَ زائِراً عارِفاً بِحَقِّکُمْ، مُسَلِّماً لَکُمْ،
وفا کند به آن وعده اى که به شما داده است. آمده‌ام به درگاهت براى زیارت و شما را به حقّ بشناسم و تسلیم شمایم.
تابِعاً لِسُنَّتِکُمْ، وَنُصْرَتى لَکُمْ مُعَدَّهٌ، حَتّى یَحْکُمَ اللهُ وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمینَ،
و پیرو طریقه و روش شما هستم و یاریم براى شما آماده است تا اینکه خدا حکم فرماید و او بهترین حکم کنندگان است
فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لامَعَ عَدُوِّکُمْ، صَلَواتُ اللهِ عَلَیْکُمْ، وَ عَلى اَرْواحِکُمْ
پس با شمایم، با شما نه با دشمن شما درودهاى خدا بر شما و بر ارواحتان
وَاَجْسادِکُمْ وَشاهِدِکُمْ وَغائِبِکُمْ، وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَهُ اللهِ وَ
و بر اجسادتان و بر حاضر و غایبتان و سلام بر شما و رحمت خدا
بَـرَکـاتُـهُ، قَتَـلَ اللهُ اُمَّهً قَتَلَتْکُمْ بِـالاْیْدى وَ الاْلْـسُنِ. [1]
و برکاتش برشما باد، بکشد خدا آن مردمى را که بوسیله دست‌ها و زبان‌هاشان شما را کشتند.
یادآورى: «مزار کبیر» بخشى از کلمات فوق را به منزله اذن دخول قرارداده است.[2] آنگاه اشاره به ضریح کرده، مى گویى:
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ، اَلْمُطیعُ للهِ وَلِرَسُولِهِ، وَلاِمیرِالْمُؤْمِنینَ
سلام بر تو اى بنده شایسته پیرو خدا و رسولش و امیر مؤمنان
وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ، اَلْحَمْدُ للهِ، وَسَلامٌ عَلى
و حسن و حسین علیهم السّلام ستایش براى خدا است و سلام بر
عِبادِهِ الَّذینَ اصْطَفى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَهُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ وَمَغْفِرَتُهُ،
بندگان برگزیده خدا (یعنى) محمّد و آل او. و سلام بر شما و رحمت خدا و برکاتش و آمرزشش بر شما باد.
وَعَلى رُوحِکَ وَبَدَنِکَ، اَشْهَدُ اَنَّکَ مَضَیْتَ عَلى ما مَضى عَلَیْهِ
و بر روح تو و بدنت گواهى دهم که تو براستى برفتى بر همان راهى که رفتند بر آن
الْبَدْرِیُّونَ والْمُجاهِدُونَ فى سَبیلِ اللهِ، اَلْمُبالِغُونَ فى جِهادِ اَعْدآئِهِ
جنگجویان بدر و جهادکنندگان در راه خدا و کوشش کنندگان در پیکار دشمنان خدا
وَ نُصْرَهِ اَوْلِیآئِهِ، فَجَزاکَ اللهُ اَفْضَلَ الْجَزآءِ، وَاَکْثَرَ الْجَزآءِ، وَاَوْفَرَ جَزآءِ
و یارى دوستانش پس خدایت پاداش دهد بهترین پاداش و بیشترین پاداش و شایان‌ترین پاداش
اَحَد مِمَّنْ وَفى بِبَیْعَتِهِ، وَاسْتَجابَ لَهُ دَعْوَتَهُ، وَاَطاعَ وُلاهَ اَمْرِهِ، اَشْهَدُ
هر کدامیک از آن‌ها که وفا کرد به بیعتش و پاسخ داد به دعوتش و پیروى کرد از زمامداران فرمانش گواهى دهم
اَنَّکَ قَدْ بالَغْتَ فِى النَّصیحَهِ، وَاَعْطَیْتَ غایَهَ الْمَجْهُودِ، حَتّى بَعَثَکَ اللهُ فِى
که تو در خیرخواهى کوتاهى نکردى و حد اعلاى کوشش را کردى تا اینکه خداوند تو را برانگیخت در
الشُّهَدآءِ، وَجَعَلَ رُوحَکَ مَعَ اَرْواحِ السُّعَدآءِ، وَاَعْطاکَ مِنْ جِنانِهِ اَفْسَحَ‌ها
زمره شهیدان و روح تو را قرار داد با ارواح نیک بختان و بداد به تو از بهشتش وسیع‌ترین
مَنْزِلاً، وَاَفْضَلَ‌ها غُرَفاً، وَرَفَعَ ذِکْرَکَ فِى الْعِلِّیّینَ، وَحَشَرَکَ مَعَ النَّبِیّینَ
منزل‌ها و بهترین غرفه‌ها را و بالا برد نامت را در جایگاههاى بلند و تو را محشور کرد با پیمبران
وَالصِّدّیقینَ وَالشُّهَدآءِ وَالصّالِحینَ، وَحَسُنَ اوُلئِکَ رَفیقاً، اَشْهَدُ اَنَّکَ لَمْ
و صدیقان و شهیدان و شایستگان و چه نیکو رفیقانى هستند گواهى دهم که براستى تو
تَهِنْوَلَمْ تَنْکُلْ، وَاَنَّکَ قَدْمَضَیْتَ عَلى بَصیرَه مِنْ اَمْرِکَ، مُقْتَدِیاًبِالصّالِحینَ،
سستى نکردى و کُندى نورزیدى و با بینایى کامل در کار خویش گام برداشتى به شایستگان اقتدا کردى
وَمُتَّبِعاً لِلنَّبِیّینَ، فَجَمَعَ اللهُ بَیْنَنا وَبَیْنَکَ، وَبَیْنَ رَسُولِهِ وَاَوْلِیآئِهِ فى
و از پیمبران پیروى نمودى پس خدا گرد آورد میان ما و تو و میان پیامبر و دوستانش
مَنازِلِ الْمُخْبِتینَ، فَاِنَّهُ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ
در منزلگاههاى بندگان فروتن او که براستى او مهربان‌ترین مهربانان است.
سپس دو رکعت نماز در بالاى سر بخوان و آنرا به آن جناب هدیه نما وبگو:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَلا تَدَعْ لى...
خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و برایم گناهى بجا نگذار.
و این همان دعایى است که در حرم حضرت عبّاس (ع) خوانده مى شود.
و اگر خواستى وداع کنى با جناب مسلم (ع) همان وداعى را که در زیارت جناب عباس (ع) ذکر مى شود، بخوان![3]
.jpg)
سلام ، همسر جوانم ؛ خانم صلاحی که بسیار خانم مومنه ، پاک ، با اخلاق و زائر امام حسین (ع) بودند ، بسیار ناگهانی من و بچه ها را ترک کردند و به دیدار خدا شتافتند . من این زیارت را از طرف ایشون و همه رفتگان علی الخصوص مومنین و مومنات خواندم .